www.raikunenpolis.fora.pl

Kuroi Hime

Zaśmiał się

-Wiem o tym dobrze ... cóż nie będę dalej wam przeszkadzać. Kuro na mnie czeka lecimy na polowanie.

Westchnął i wyfrunął przez okno. Nath spojrzała na Ilę

- Myślę, że konieczność rozmowy z Avarem jest nieunikniona

Przytuliła się do niej i zmrużyła oczy

Yasui Hime

- Ehh.. - westchnęła - To był ciężki dzień dla nas wszystkich. Też pomyślałam o rozmowie. Tylko wiesz, boje się jej przebiegu. Bo kto wie jak się ona skończy? ,,Rozmowa byłych Kochanków"... - urwała ton. Zrobiło się cicho, a jej oczy poczęły płonąć.

Kuroi Hime

Westchnęła cicho i siłą umysłu zmieniła swoje wdzianko na koszulkę nocną. Podciągnęła się na łokciach.

- Czasem mam wrażenie, że on oddalił się od na wszystkich, nie sądzisz ?

Usiadła na brzegu łóżka i zaczęła rozplatać warkocz

Yasui Hime

Jasnowłosa opadłą z ciężkich ,,fuch" na łóżko.
- Owszem, choć bardziej intryguje mnie, co było tego powodem - smukłe, drobne, choć lekko kanciaste palce przeczesały prawie białą grzywkę, zmierzwioną w rzucie. Zamknęła oczy, zaciągając się głęboko powietrzem z otwartego okna. Lubiła takie chwile. Choć było jej trochę za gorąco, bo płaszcz i glany nie są odpowiednim ubraniem do snu, to jednak leżała spokojnie, martwiąc się sprawami w końcu to doczesnymi.

Noc była piękna, szkarłatna jak zawsze zresztą, powleczona chmurami, na gwiaździstym niebie. DemonWorld był taki piękny.. Malownicze góry rozciągały się w tle lansując urokliwe pejzaże, zaś dudniące życiem Wieczne, kabaltowe lasy zaczynały swą pieśń. Wielkie, obuchowe drzewa, zarówno te poruszające się, jak i te, całkiem statyczne wyruszały w drogę, po bezkresnych zakamarkach DemonWorldu. Nie było tu ptaków o tej porze, chyba, że nazwać można było nimi okoliczne Demony i inne bestię. Wszystko co ,,żywe" spało już dawno, pogrążone w beztroskim, głębokim śnie, całkiem nieświadome końca swoich dni..

Była to pora odwiecznych łowów. Ukojenie i przekleństwo zarazem, gdyż niosła za sobą dla jednych zbawienie, dla innych podłą i rychłą śmierć. Zbawienie to, nie miało nic wspólnego z religią, czy jakąkolwiek wiarą, chodził to o zwykłą śmierć. Śmierć w łańcuchu pokarmowym, śmierć za coś, w dobie zapłaty za rachunek.

Każda noc tutaj nie była zwykła, bo przecież nie da rady odtworzyć dwóch identycznych chwil. Przez co tak bardzo jego Pani Kochała ten Świat. I tylko ten świat...

-Nie sądzisz, że oni właśnie teraz powinni z sobą porozmawiać? - spojrzała na Nathalię kątem oka. Dziewczyna męczyła się z tasiemką do włosów, która zacięła się i za kołtuniła. - Ehh... Kochanie daj to - oznajmiła, rozplątując supełek - Więc?